تأثیر آموزش مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد بر کاهش رفتارهای خودشکن تحصیلی دانشجویان: براساس بسته آموزشی تدوین شده

مقدمه: رفتارهای خودشکن، اعمالی هستند که آگاهانه و از روی عمد انجام می ­شوند و علی­ رغم پیامدهای اولیه مثبت، در نهایت منجر به شکست می­ شوند. پژوهش حاضر با هدف تهیه بسته­ ی آموزشی مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد بر کاهش رفتارهای خودشکن تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش ها: پژوهش از نوع چندروشی و در دو مرحله انجام گرفت. مرحله اول شامل تدوین و اعتباریابی بسته‌ی آموزشی با استفاده از روش تحلیل محتوا و مرحله دوم جهت تعیین اثربخشی برنامه آموزشی از روش نیمه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون ـ پس­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه ولی­ عصر رفسنجان در سال تحصیلی 96-1395 بودند. 300 نفر از دانشجویان با روش نمونه ­گیری تصادفی خوشه­ ای چندمرحله‌ای انتخاب و برای غربال گری آزمودنی‌های دارای رفتار خودشکن از پرسشنامه شناخت و رفتار خودشکن استفاده شد. درنهایت 40 نفر از دانشجویان دارای رفتار خودشکن جهت اجرای برنامه ­ی آموزشی انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (20 نفره) و گروه گواه (20 نفره) جایگزین شدند. به­ منظور تحلیل داده­ ها از نرم­ افزار آماری SPSS استفاده و نتایج در قالب روش­ های آماری تجزیه و تحلیل واریانس مختلط گزارش شد. یافته ها:نتایج تحلیل واریانس مختلط داده‌ها (557/28=p<0/0001, F) نشان داد که نمرات گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی­ داری در رفتارهای خودشکن تحصیلی کاهش نشان می‌دهد، همچنین نتایج نشان داد که رفتار خودشکن آزمودنی‌ها از پیش ­آزمون تا پیگیری با کاهش معنی­ داری همراه بوده است (170/67=p<0/0001, F). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بسته آموزشی تدوین شده براساس رویکرد پذیرش و تعهد دارای اعتبار بوده و  منجر به کاهش رفتارهای خودشکن می‌شود و در مجموع پژوهش حمایتی تجربی برای برنامه آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش رفتارهای خودشکن در بین دانشجویان فراهم می‌کند.